Badverhaal

Knotsgek bad·verhaal
versie 1.0 beta
9 april 2010
20:24


Bon, sta ik daar in het bad. Weigeren die watermoleculen
toch wel zeker om plaats te maken voor de overige stukken
die deel uitmaken van het lichaam van dit paar voeten?
Ongelooflijk straf. Ik dreigde om met de kraan een leger
koude waterdruppels klaar te stomen. (ja, koud & stomen
gaan hand in hand want stomen bestaat uit stom & en.
En jawel, koud is stom!) Nu, dat water blijft koppig elke
golf onderdrukken en weigert plaats te bieden voor mijn kont.
Nou, zeg ik al luidop denkend, nou gaan we ruzie krijgen
hoor! Ik neem mijn tennisbal en kaats het tien maal tegen
de muur! Maar het water verroert geen vin! Al bij al
verwonderde me dat geen haar aangezien m'n biologische
Encyclopedie, of liever mijn encyclopedie Biologie, mij
vertelde dat water geen vis is en zodus geen vinnen heeft.
Ik neem de stofzuiger erbij en reinig de ganse badkamertegelvloer
in de hoop dat de materie water er van gaat beven uit angst.
Geen succes. Het water blijft ongerept liggen & doet een
toneelstuk "Windstil" na van de heer Guido De Ketele. Vraag
mij niet waarom Guido De Ketele een toneelstuk "Windstil"
heeft gemaakt en ook niet van waar Guido De Ketele zijn naam
vandaan heeft want dat zijn beide niet wetenschappelijk
ondersteunde feiten. Aleja, eigelijk zijn het geen feiten
en is het niet waar. Nu, dat doet er niet toe, die watermoleculen
doen dus degelijk wel een niet bestaand toneelstuk "Windstil"
van een niet bestaande man Guido De Ketele na! Aleja, ge moogt
Tina Delmot niet geloven hoor want die haar man beweert zelfs
dat de neef van haar zus, aleja halfzus, een stofzuiger heeft
die stof opzuigt in plaats van groenten mixt. Da's toch
ongelooflijk?! Iedereen weet toch dat een stofzuiger dient om
groenten te mixen. Bijzonder naïef zijn die kopers bij Miele.
Ik ga voor plan A, aangezien plan B & C niet werken. Ik neem
de sleutel en doe de voordeur op slot. De vogel die dit tafereel
bijwoonde, vloog naar z'n werk en verwittigde Telenet mannen
oftewel de mannen van Telenet dat we op smallband zitten.
Eenmaal aangekomen, bonken de mannen van Telenet op de deur.
Geen antwoord. De tweede keer was iets minder subtiel en konden we
gerust de term 'loeihard' gebruiken. Uit verschot, verliest de badstop
zijn kracht en laat zich hopeloos naar boven drijven. Het water
stroomt weg. Een leeg bad. Ik leg mijzelve erin. En nu komt het
geniale! Ik neem mezelf tien emmers bij de hand en vul ze één
voor één op. Eenmaal opgevuld, giet ik ze één voor één uit in het
bad, jawel! Ik zei het toch, geniaal. Twee uur later open ik de
deur en heb ik geen zich op zee maar op twee zure pruimen die aan
het frutselen zijn aan het genaaid Telenet logo op hun vesten. Ik
bied mijn verontschuldigingen aan bij de twee zwaargebouwde mannen
en vertel hen dat ze best ontslag nemen & solliciteren bij Belgacom
aangezien ik bij Telenet zit en niet bij Belgacom. Zij boden ditmaal
ook hun excuses aan voor het hardhandig handelen met de deurbel die
ze eigelijk niet gebruikten aangezien ze aan de deur belden en niet
op de deur klopten. Kort daarop namen we afscheid en zei één van hen
dat ik een mooi huis had. Net voor ik de deur sluit roep ik hen nog
na dat ik helemaal geen huis heb!